ما انسان ها در طول زندگی مان حرف ها و سخن هایی را از افراد مختلف می شنویم. حالا به ترجمه سوره زمر آیه 18-17 که در این باره است توجه می کنیم: « بشارت بده بندگان را، آنان که سخن را استماع می کنند و بعد چکار می کنند؟ آیا هر چه را شنیده اند همان را باور می کنند، و همان را به کار می بندند، یا همه را یکجا رد می کنند؟ نه!!! بلکه آنها را نقّادی می کنند، سبک سنگین می کنند، ارزیابی می کنند و از آن میان آن را که برتر است انتخاب می کنند و آن برتر انتخاب شده را، پیروی می کنند. چنین کسانی هستند که خدا آنها را هدایت کرده، و این ها به راستی صاحب عقل هستند. » حضرت موسی بن جعفر (ع) در باره این آیه حدیثی دارن و از این حدیث و آیه کاملا پیداست که یکی از بارز ترین صفات عقل همین تمییز و جدا کردن است، جدا کردن سخن راست از سخن دروغ، سخن ضعیف از سخن قوی، سخن منطقی از سخن غیر منطقی، و خلاصه غربال کردن و تفاوت قائل شدن بین سخنها، عقل آن وقت برای انسان عقل است که به شکل غربال و صافی در بیاید، یعنی هر چه که وارد مغز می شود، آن را سبک سنگین کند، و آنهایی را که به درد نمی خورد دور بریزد، بدرد خور هایش را نگه دارد.
پس وظیفه ما معلمان این است که به دانش آموزان این است که به دانش آموزان بیاموزیم که هر حرفی را که از یک گوش می شنوند، در مورد آن فکر کنند، هر چه را به درد خورد و لازم بود در حافظه شان نگه دارند و به آن عمل کنند و هر چه را به درد نخورد را از گوش دیگری بیرون بریزند. این است که دانش آموز نکته سنج و دانشمند می شود.( با تلخیص و کمک گرفتن از کتاب تعلیم و تربیت در اسلام اثر استاد مرتضی مطهری)
