ظرفیت براى بازسازى به انسانىها یک درجه بزرگ روانگویى مىدهد، انعطاف پذیرى و آفرینندگى؛ به اشخاص اجازه مىدهد خودشان به طرف یک هدف رانده بشود بدون چون به تمام قدم‌هاى لازم را معمولاً بیاموزد. به بچه‌ها بالیده مثل آنها اجازه مىدهد به رفتارشان از میان فواصل به طور افزایشى بلندتر با ترکیب کردن رفتارها در زنجیرهاى هرگز بلندتر مستقیم که یک هدف موفق مىشوند. اولیه معنى رساندن را آن بچه‌ها مطالعه مىکند با (DHDA) مستعد به بازسازى کمتر هستند به جاى بچه‌هاى دیگر هستند. من به آن علاقه داشتن سخنرانى خودفرمان را پیشنهاد مىکنم، دیگرى سه عملکرد مجرى در طول پیشرفت نورونى نمونه‌وار در زود کودکى باطنىشده بشود. این چنین خصوصىسازى لازم براى تصویرسازى دیدارى خالق است و فکر لفظى. بچه‌هاى آرسنیک بزرگ مىشوند، آنها ظرفیت را توسعه مىدهند که نهانى رفتار مىکنند، به ماسک بعضى از رفتارهایشان یا احساسات از دیگران. شاید به دلیل ژنتیک معیوب یا پیشرفت رویانى، بچه‌ها با (DHDA) این قابلیت موفق شده است بنابراین خیلى زیاد رفتار عمومى نمایش مىدهد و سخنرانى. ادعایم آن بىدقتى است، بالغ مىشود و تکانشى بچه‌ها با (DHDA) ایجادشده توسط درماندگىشان هدایت‌شده با دستورالعمل‌هاى درونى قرار است باشد و به وسیله آنها ناتوانى به جدول رفتارهاى نامقتضى خودشان. خویشتندارى تجویزکننده
 اگر، مثل من توضیح داده‌ام، (DHDA) است یک درماندگى جلوگیرى رفتارى که به تعویق مىاندازد قابلیت خصوصى بکند و چهار عملکرد ذهنى مجرى اجراء مىکند من شرح داده‌ام، یافته نظریه را آن بچه‌ها پشتیبانى بکند با (DHDA) کمک‌شده به وسیله یک محیط سازمان‌یافته‌تر امکان دارد باشد. ساختمان بزرگتر یک مکمل مهم به هر درمان دارویى مىتواند باشد بچه‌ها امکان دارد دریافت بکنند. در حال حاضر بچه‌ها(و بزرگسال‌ها) اغلب با (DHDA) داروها را از قبیل آمفتامین آن بالا بردن ظرفیتشان دریافت مىکند که جلوگیرى مىکند و رفتارهاى بىاختیار را تنظیم مىکند. این داروها با جلوگیرى کردن را انتقال‌دهنده دوپامین اجراء مىکنند، افزایشى زمانى که دوپامین به گیرنده‌هایش روى سلول‌هاى عصبى دیگر مجبور است مقید باشد. این چنین ترکیبات(، آنکه علیرغم بازداشتىشان اثر مىگذارد، معروف به محرک روانىها هستند) رفتار بین 70 و را 90 از درصد بچه‌ها با (DHDA) پیرتر از پنج سال پیداشده بوده است بهبود بیابد. بچه‌ها با (DHDA) که نه فقط سهم این چنین مداوا بىقرار کمتر بىاختیار و [قابل‌منحرف کردن] است اما همچنین توانا بهتر هستند که اطلاعات مهم را در فکر مىگیرند، که به طور آکادمیک تولیدىتر هستند و به سخنرانى باطنىشده‌تر را دارند و خویشتندارى بهتر. در نتیجه، آنها متمایل هستند دوست‌داشتنى به وسیله بچه‌هاى دیگر بهتر و به تجربه تنبیه کمتر براى اعمالشان، که خودانگاره‌شان را بهبود مىیابد. مدل من پیشنهاد مىکند که علاوه بر محرک روانىهاو ضدافسردگىها شاید، براى مقدارى بچه‌هادرمان براى (DHDA) والدین را باید در برداشته باشد تربیت بکند و معلمین در ویژه و روشهاى مؤثرتر براى اداره کردن مسائل رفتارى بچه‌ها با اختلال. این چنین روشها عواقب اعمال را شامل مىشوند درست بکنند یک بچه و افزایش دادن مکررتر و فورى استفاده بیرونى فورىها و نشانه‌ها درباره آیین‌نامه‌ها و فواصل را وقت مىگیرند. والدین و معلمین بچه‌هاى دستیار با (DHDA) با پیش‌بینى کردن اتفاقات براى آنها باید، آینده شکننده پایین در قدم‌هاى کوچکتر و فورىتر را و استفاده کردن پاداش‌هاى فورى مصنوعى به کار مىگمارد. همه این قدم‌ها به زمان خدمت مىکنند خارجى بکنند، آیین‌نامه‌ها و عواقب به عنوان یک جایگزین براى شکل‌هاى اطلاعات درونى ضعیف، آیین‌نامه‌ها و انگیزش بچه‌ها با (DHDA.) در مقدارى نمونه، مسائل (DHDA) بچه‌ها به حکم به اندازه کافى سخت کاریابىشان ممکن است باشد در آموزش ویژه برنامه‌ریزى بکند. اگرچه این چنین برنامه‌ها به عنوان یک درمان را براى سختىهاى بچه نامزد نیستند، به طور نمونه آنها یک محیط کمتر رقابتى کوچکتر و حمایتىتر حتماً فراهم مىکنند بچه در کدام آموزش شخصى را مىتواند دریافت بکند. امید است که یکبار بچه‌ها تکنیک‌ها را بیاموزند که کسرهاى درآمدشان را در خویشتندارى مغلوب مىکنند، آنها به کنش را بیرون این چنین برنامه‌ها قادر خواهند بود. هیچ درمان براى (DHDA) نیست اما خیلى بیشتر با و اداره کردن را درباره به طور مؤثر درمانى حالا این و مزاحمت استوار اختلال رشدى دانسته است. روز دور نیست وقتى که آزمایشى توارثى براى (DHDA) معالجات ممکن است در دسترس و ویژگىیافته‌تر بشود به شمارشگر را ویژه کسرهاى درآمد توارثى بچه‌ها ممکن است تعیین‌شده باشد که از آن رنج ببرد..