بعضی از ما معلمان دلمان می خواهد که دانش آموزان بدون هیچ قید و شرطی، حرف ها و اوامر مان را اجرا کنند. از دانش آموزان انتظار داریم وقتی به آنها فعالیتی واگذار می کنیم همان طوری آن را انجام دهند که ما دلمان می خواهد و غافل از این که با این کارمان فکر دانش آموز محدود می شود و خلاقیت در وجود کودک می میرد و مشکلات زیاد روانی که ممکن است باعث ترک تحصیل او شود به وجود می آید.«ای بابا آدم با بچه خودشم این کارو نمی کنه»
آیا واقعاً وظیفه ما معلمان، کشتن استعدادها و خلاقیت دانش آموزان است ؟
پس چرا این همه سختگیری نسبت به آنها نشان می دهیم ، چرا آنها را تنبیه می کنیم ، چرا اگر در جلسات اول متوجه شویم یک دانش آموز ضعیف است او را داخل آدم حساب نمی کنیم و با این کار اعتماد به نفسش را از بین می بریم و باعث هزاران مشکل ................
نظر شما در این باره چیست ؟ نظرتان را در قسمت «نظر بدهید» درج کنید.
