پرسشگر : بطور کلی زمانی که مهمانی به منزل شما می آید رفتار کودک شما چگونه است ؟

مادر : افتضاح ! او مرا به شدت نزد میهمان خجالت زده می کند .

پ: می توانید بطور اخص بگویید در این موقعیت چه کار ناراحت کننده ای از وی سر می زند ؟

م: خوب او به من اجازه ی صحبت کردن با میهمان را نمی دهد ، و دائم مکالمه ما را قطع        می کند

خودش را دائم به من می چسباند تا به وی توجه کنم ، و هنگامی که مشغول صحبت با میهمان هستم دائم از پشت و از جلو ما به حال دو رد می شود و آنان را می آزارد .

پ: بله ، احتمال دارد چه کار دیگری از وی سر بزند ؟

م: بسیاری اوقات با خواهرش به مرافعه برمی خیزد ، یا در آشپزخانه کاری انجام می دهد که نباید بکند

پ: زمانی که وی ، این کارها را انجام می دهد شما در مقابل چه می کنید ؟

م: در ابتدا سعی می کنم به وی توجهی نکنم ، زمانیکه اینکار اثر نمی بخشد ، تلاش می کنم با دلیل وی را قانع کنم ، به وی قول می دهم زمانی که میهمان برود وقتم را با وی خواهم گذراند ، یا می کوشم حواس وی را به سوی چیزی که دوست دارد جلب کنم تا آرام شود ، و من بتوانم با میهمانان به صحبت بپردازم .

پ: در اینکار تا چه اندازه موفق می شوید ؟

م: نه چندان زیاد ممکن است وی برای چند لحظه آرام تر شود ، اما بلافاصله کارهایش را شروع می کند و به آزار ما یا خواهرش مشغول می شود ، یا به شیطنت خود در آشپزخانه ادامه می دهد  . تا این موقع دیگرحسابی از دستش عاصی شده ام . من می دانم که میهمانان درباره ی من که نمی توانم فرزند خود را آرام کنم چه فکر می کنند .

پ: بله ، می توانم تصور کنم که اینکار چقدر مأیوس کننده است . شما در این موقع برای کنترل موقعیت چه می کنید ؟

م: اغلب دوباره و دوباره از وی می خواهم آرام شود و کارهایش را متوقف کند ، تا موقعی که حسابی عصبانی می شوم و او را تهدید به تنبیه می کنم تا این وقت دیگر میهمانان عذر            می خواهند و آماده رفتن می شوند و من در حالیکه به سر او داد می زنم سعی می کنم با آنها صحبت کنم .

پ: خوب بعد چه می شود ؟

م: من می دانم که اینکار درست نیست ، اما معمولاً او را می گیرم و نگه می دارم تا آرامش کنم . هر چند اغلب اوقات ممکن است وی را تهدید کنم که به باسنش می زنم یا او را به اطاقش    می فرستم اما او اغلب به حرفهای من گوش نمی دهد تا آنکه حرکت کنم و او را بگیرم .

پ: زمانی که مهمانی به منزل شما می آید هر چند وقت یکبار این اتفاق می افتد ؟

م: باید گفت هر بار ، یأس آور است .

پ: بله ، احساس شما درباره ی اینکه پسرتان در برابر مهمان چنین می کند ، چیست ؟

م: احساس می کنم که در آن موقع واقعاً از او متنفّرم ( گریه می کند ) من می دانم که یک مادرم و نباید چنین احساسی داشته باشم ، اما از دست او به شدت عصبانی می شوم . و پیداست که هیچ چیز در من اثر ندارد . بسیاری از دوستان ، دیگر به منزل ما نمی آیند و من نمی توانم پرستاری را پیدا کنم که از او مراقبت کند تا ما بتوانیم از منزل بیرون برویم .

از اینکه این طرز زندگی جمعی کوچکی که داریم از بین می رود متنفّرم . پیداست که بقیه ی روز را هم از دست وی عصبانی خواهم بود .