رفتارهایی که ما تاکنون درباره شان گفتگو کرده ایم در تحرک بیش از حد اهمیتی اساسی دارند ، اما دو جلوه مرتبط با آن نیز شناخته شده است . این دو عبارت است از مشکلات کرداری و نارساییهای تحصیلی .

بیش از 80 درصد کودکان ببیش از حد پر تحرک بد اخلاقند . والدین و معلمان آنها شکایت دارند که آنان کودکانی ستیزه جو ، دعواگر ، نافرمان و متغاهم هستند . تحقیقاتی که درباره ی رابطه این کودکان با همسالانشان به عمل آمده است نشان می دهد که کودک بیش از حد پر تحرک  پرخاشگر است و دیگر کودکان نظر مساعدی نسبت به او دارند .

DSM-III همچنین از ویژگی های مرتبط با بیش فعالی ، چون لجاجت ، مخفی بافی ، ریاست طلبی ، قلدری ، کج خلقی ، بردباری کم در نومیدی و واکنش ضعیف در برابر انضباط یاد      می کند . احتمال می رود که این رفتارهای مشکل آفرین ، بیشتر از جلوه های اولیه تحرک بیش از حد ، پدر و مادر را به تفکر وا دارد تا در پی چاره جویی مشکل برآیند .

غالب اوقات نارساییهای تحصیلی نیز با این سندرم پیوند داده می شود . پالکس و استوارت گزارش می کنند کودکان بیش فعال نسبت به کودکان عادی در خواندن ، هجی کلمه ها و حساب پیشرفت کمتری دارند . هر چند هنگامیکه در مورد ضرایب هوشی پایین تر کودکان بیش فعال ، مقایسه صورت گیرد تفاوتها از بین می رود .

مایند و همکاران پی بردند که کودکان بیش فعال ، در مقایسه با سایر همکلاسی هایشان ، در 10 موضوع درسی نمرات پایین تری گرفته اند . آنان همچنین پی بردند که این تفاوت از امتیازهای هوش پایین تر آنان ناشی نمی شود . 50 یا 60 درصد این کودکان تا هنگام رسیدن به نوجوانی بیش از یک بار در کلاس مردود می شوند و برخی از آنان دو مرتبه یا بیشتر یک کلاس را تکرار می کنند .