در سال 1975 پزشکی محقق به نام فاین گولد که علاقه مند به کار آلرژی بود کتابی با نام « چرا کودک شما بیش از حد پر تحرک است » منتشر کرد که موجب شد مناقشه های زیادی در این باره درگیرد و درباره ی اثرات رژیم غذایی بر بیش فعالی بررسیها انجام شود . فاین گولد اظهار داشت که استفاده از غذاهای حاوی رنگها و طعم های مصنوعی ، مواد جلوگیرنده از فاسد شدن غذا ، و خوراکی هایی که بطور طبیعی نمک اسید سالیسیک تولید می کنند ( برای مثال زرد آلو ، آلو ، گوجه فرنگی و خیار ) با بیش فعالی پیوند دارد .
وی ادعا کرد که 25 تا 50 درصد کودکان بیش فعال مبتلا به ناتواناییهای یادگیری در برابر حذف این مواد غذایی ، واکنش مطلوب نشان دادند . از سوی دیگر گفته شد زمانی که طبق رژیم غذایی « کایزر-پرمتانت» ، کودکان یکی از غذاهای منع شده را می خورند تحریک بیش از حد برای مدت 48 تا 72 ساعت بطرز چشمگیری افزایش می یافت .
عقاید فاین گولد از طریق رسانه های گروهی در همه جا پخش شد و پدران و مادران بسیاری که کودکان بیش فعال داشتند آنها را پذیرفتند و بعدها حکایتهای جالبی از بهبودی کودکان خود از طریق رژیم غذایی فاین گولد نقل کردند . مقداری از این هیاهو و جنجال را می توان از این واقعیت ناشی دانست که فاین گولد رژیمش را درمان عقب ماندگی ذهنی ، خلافکاری ، ناتواناییهای یادگیری ، درون مداری ، و نیز بیش فعالی می دانست .
ارزیابی های اولیه که از جانب کمیته هایی مرکب از چند فرد متخصّص در رشته های مختلف به عمل آمد ، خواهان انجام تحقیقاتی با اساس و پایه های صحیح شد تا به پرسش تأثیر و کارآیی رژیم فاین گولد پاسخ داده شود . از آن زمان تاکنون درباره ی بیش فعالی تحقیقهای زیادی به عمل آمده ، که توجه اصلی آنها بر اثرات رنگهای خوراکی بوده است . کانرز و همکارانش در میان اولین افرادی بودند که کودکان بیش فعال را در وضعیت محدودیت غذاهای حاوی رنگهای خوراکی و مولد نمک اسید سالیسیلیک و کنترل رژیم غذایی مورد مطالعه قرار دادند .
با ارزیابی های کودکان از طریق معیار اررزیابی کانرز ، معلمان اما نه والدین ، اظهار داشتند که رژیم محدودیت غذاهای حاوی رنگ خوراکی مؤثرتر بوده است .
برای پاسخگویی به این نتیجه سه بررسی دیگر صورت گرفت . در این بررسی ها کودکانی که در شرایط رژیم غذایی فاین گولد بهبودی نشان داده بودند ، مجدداً محک زده شدند ، بدین صورت که به گروهی یک شیرینی حاوی رنگهای خوراکی و به گروه دیگر یک شیرینی ساده داده شد ، نتایج این بررسی های مبهم و نامعلوم بود ، اما بخش عمده ی آنها ادعاهای فاین گوید را تأیید نمی کرد . دیگران غیر از این الگو در بررسیهای خود سود جستند . سوان سون و کینزبورن مطالعه ای انجام دادند که بسیار خوب طرح شده بود و از نظر بررسی امکان تأثیر مواد خوراکی مصنوعی بر عملکرد شناخت کودک بسیار مشهود است .
در اینن بررسی به کودکان مقادیر زیادتری مواد رنگی خوراکی داده شد و عملکرد آنان از طریق یک فعالیت یادگیری تداعی زوج مورد اررزیابی قرار گرفت . درباره ی صحیح بودن میزان مصرف رنگ خوراکی ، و همچنین صحت متغییر وابسته ی مورد استفاده برای ارزیابی ، مطالعه ی این دو پژوهشگر پرسش هایی وجود دارد ، اما نتایج آن ، ارزش توجه و مطالعه را دارد .
باید توجه داشت که انجام مطالعات رژیم غذایی کاملاً کنترل شده در مورد بیش فعالی بسیار مشکل است . کنترل غذا خورد افراد آسان نیست ، معیارهای شناسایی بیش فعالی بحث انگیزند ، و این امکان بخوبی وجود دارد که رژیم فاین گولد ، افزون بر آنچه که مورد نظر است تغییرات تغذیه ای ناشناخته ی دیگری را نیز موجب می شود . در عین حال ، سوان سون و کنیز بورن اظهار می دارند : بطور کلی هر چه بررسی عینی تر و کنترل شده تر باشد ، رژیم فاین گولد کمتر مورد تأیید قرار می گیرد . به نظر می آید در بهترین شرایط ، شاید برخی از کودکان بیش فعال ، بویژه آنهایی که در سن مدرسه هستند ، از رژیم فاین گولد سو ببرند .
